مقدمه : یک از راه ها تحقق عدالت در جامعه تامین فرصت های یکسان برای دسترسی عموم جامعه به آموزش و پرورش است. رعایت عدالت آموزشی در محیط های آموزشی جامعه به ویژه دانشگاه ها می تواند در روحیه و عملکرد تحصیلی دانشجویان مؤثر باشد، از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی نقش عدالت آموزشی در فرسودگی تحصیلی دانشجویان است. 

روش­ کار : این پژوهش از نوع همبستگی است. با استفاده از روش نمونه گیری احتمالی طبقه ای تعداد 420 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گناباد به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل دو پرسشنامه روا و پایای عدالت آموزشی گل پرور و پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران بود. داده ­ها پس از گردآوری، توسط نرم­افزار SPSS نسخه 22 به کمک آمار توصیفی و آزمون­های تی­مستقل، ANOVA، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تحلیل شد. P-value در سطح کمتر از 05/0 معنادار لحاظ شد.

یافته­ها: طبق نتایج مطالعه بین عدالت آموزشی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان ارتباط معکوس و معناداری وجود دارد) 05/0(p<. نتایج همچنین نشان داد در 7/55% دانشجویان میزان عدالت آموزشی نامطلوب گزارش شده است و 85% از دانشجویان میزان متوسطی از فرسودگی تحصیلی را دارا بودند.

نتیجه­گیری: براساس نتایج بدست آمده بهبود عدالت آموزشی می تواند در کاهش میزان فرسودگی تحصیلی دانشجویان نقش داشته باشد. بنابراین مسؤلان دانشگاه­ها باید با ایجاد فرصت های برابر آموزشی زمینه را برای رشد و شکوفایی استعدادها فراهم کرده و با برپایی عدالت آموزشی، علاقه و کارآمدی دانشجویان را افزایش دهند.