گروه روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران
چکیده: (1983 مشاهده)
مقدمه:پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه اثربخشی روان درمانی تنظیم هیجانی بر خود سرزنشگری، تحمل پریشانی، عاطفهی خوداگاه و سبکهای حل تعارض بیماران مبتلا به سرطان شهر اصفهان سال 1398انجام گرفت. مواد و روشها:روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه بیماران سرطانی بیمارستان امید استان اصفهان در سال 1398 بود. در این پژوهش30 بیمار سرطانی به صورت غیرتصادفی از میانبیماران سرطانی استان اصفهان انتخاب شدند. گروه آزمایش مداخله آموزشی را طی دو ماه و نیم در 8 جلسه 90 دقیقهای دریافت نمودند. این در حالی بود که گروه گواه این مداخله را در طول فرایند انجام پژوهش دریافت نکرد. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش دربرگیرنده پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (DTS2005)، پرسشنامه عاطفه خودآگاه (TOSCA) جیپی. تانگنی و همکاران (1989)، پرسشنامه حل تعارض ویکز (1994) و فیشر و اوری (1991)، پرسشنامه راهبردهای شناختی تنظیم هیجان گارنفسکی، همکاران (2001)بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه کوواریانس چند متغیره با استفاده از تعدیل بونفرونی توسط نرم افزار آماری SPSS23مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها:نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد کهتنظیم شناختی هیجان بر میزان مولفههای سبک حلتعارض، عاطفهی خودآگاه، تحمل پریشانی و مولفه خودسرزنشگری بیماران موثر است (05/0P<). نتیجه گیری:رواندرمانی تنظیمهیجانی بر خودسرزنشگری، تحمل پریشانی، عاطفهی خودآگاه و سبکهای حلتعارض بیماران مبتلا به سرطان شهر اصفهان سال 1398 تاثیر دارد.
Yavari Y, Khoshakhlagh H, Sharbafchi zadeh M. Evaluation of the effectiveness of emotional regulation psychotherapy on self-blame, distress tolerance, self-conscious emotion and conflict resolution styles in cancer patients in Isfahan in 1398. NPWJM 2022; 10 (35) : 9 URL: http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-889-fa.html
یاوری یگانه، خوش اخلاق حسن، شعربافچی زاده محمدرضا. بررسی اثربخشی رواندرمانی تنظیم هیجانی بر خود سرزنشگری، تحمل پریشانی، عاطفهی خودآگاه و سبکهای حل تعارض بیماران مبتلا به سرطان شهر اصفهان سال 1398. پرستار و پزشک در رزم. 1401; 10 (35) :84-95