هدف: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه سبک های مقابله ای، طرحواره های ناسازگار اولیه و عزت نفس در افراد مبتلا به اختلال هویت جنسی و افراد عادی بود.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع پژوهش های علّی-مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد مبتلا به اختلال هویت جنسی شهر تهران بودند. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت نمونه گیری هدفمند بود. حجم نمونه با توجه به نوع مطالعه، در هر دو گروه افراد دارای اختلال هویت جنسی و عادی، 30 نفر انتخاب شدند. افراد عادی بر اساس سن، تحصیلات و شغل با گروه افراد دارای اختلال هویت جنسی همتا شدند. کلیه افراد جهت شرکت در مطالعه رضایت خود را اعلام کردند و فرم رضایت نامه را تکمیل نمودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سبک های مقابله ای اندلر و پارکر (CISS)، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ فرم کوتاه (YSQ-sf2) و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (CSSEI) استفاده شد.
یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که عزت نفس افراد عادی (20/6) بالاتر از افراد دارای اختلال جنسی (19/1) بود و افراد با اختلال هویت  جنسی در مقایسه با افراد عادی در تمام طرحواره های ناسازگار اولیه به استثنای ایثار نمرات بالاتری به دست آوردند. یعنی تنها در طرحواره های ناسازگار اولیه ایثار نمرات افراد عادی در مقایسه با افراد مبتلا به اختلال هویت جنسی بالاتر بود. همچنین بین دو گروه در راهبرد مقابله ای هیجان مدار و اجتناب مدار با توجه به مقدار  F و سطح معناداری به ترتیب (16/34=F و 0/0001>P و 5/62=F و 0/02>P) تفاوت معناداری وجود داشت اما در سبک مقابله مسئله مدار بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. 
نتیجه گیری: افرادی که دارای اختلال جنسی می باشند در مقایسه با افراد عادی دارای عزت نفس پایین و طرحواره های ناسازگار اولیه بیشتری بوده و در مقابله با تنش ها بیشتر از راهبردهای مقابله ای هیجان مدار استفاده می نمایند.