رابطه تکانشگری، عدمتوجه و حوادث آسیبزای زندگی با شدت نشانگان اختلال احتکار در دانشجویان
|
یدا. . خرم آبادی |
|
|
چکیده: (2663 مشاهده) |
مقدمه: هدف این پژوهش بررسی رابطه تکانشگری، عدم توجه/ بیشفعالی و حوادث آسیبزای زندگی با اختلال احتکار در دانشجویان بود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی بود. حجم نمونه این پژوهش 219 نفر بود که به شیوه تصادفی طبقهای نسبتی از دانشکدههای مختلف دانشگاه پیام نور مرکز همدان انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر را مقیاسهای چکلیست حوداث زندگی (LEC)، مقیاس تکانشگری (BIS)، پرسشنامه بازنگری شده ذخیره کردن (SIR) و مقیاس نشانگان بیشفعالی/ نقص توجه (ADHDSS) تشکیل میدادند. دادهها با روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره تحلیل شد.
یافتهها: نتایج تحلیل دادهها نشان داد بین نشانگان بیشفعالی عدم توجه با نشانگان احتکار (001/0>p، 54/0=r)، بین تکانشگری با نشانگان احتکار (001/0>p، 31/0=r)، و بین حوادث آسیبزای زندگی و نشانگان احتکار (05/0>p، 162/0=r) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و این متغیرها قادرند که 29/0 درصد از واریانس نشانگان اختلال احتکار را تبیین کنند.
نتیجه گیری: با توجه به این پژوهش میتوان نتیجه گرفت بالا بودن علائم بیشفعالی/ نقص توجه، تکانشگری و حوادث آسیبزای بیشتر در زندگی با تشدید نشانگان اختلال احتکار ارتباط معناداری دارد. |
|
واژههای کلیدی: تکانشگری، بیشفعالی/ عدمتوجه، حوادث آسیبزای زندگی، اختلال احتکار. |
|
متن کامل [PDF 638 kb]
(705 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/12/10 | پذیرش: 1397/12/10 | انتشار: 1397/12/10
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|