مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر کاهش تکانشگری افراد معتاد
|
کامران امیریان، شهرام مامی، وحید احمدی، جهانشاه محمد زاده |
|
|
چکیده: (3158 مشاهده) |
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد (Acceptance and Commitment Therapy) و رفتاردرمانی دیالکتیکی ((Dialectical Behavior Therapy بر کاهش تکانشگری افراد معتاد انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع شبهآزمایشی، پیشآزمون، پسآزمون، گروه کنترل و پیگیری است. جامعه آماری شامل کلیه افراد معتاد شهر کرمانشاه میباشد. حجم نمونه، شامل 60 نفر میباشد که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی ساده در سه گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (20 بیمار در هر گروه). افراد در ACT و DBT هر کدام به ترتیب 10 و 12 جلسه تحت مداخله قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخلهای را دریافت ننمود. ابزارهای پژوهش مقیاس تکانشگری بود که در هر سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بر روی آزمودنیها اجرا شد. دادههای به دست آمده با روشهای تحلیل واریانس با اندازههای تکراری و آزمون تعقیبی بونفرنی با SPSS-20 تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد در مرحله بعد از مداخله و مرحله پیگیری دو گروه آزمایش یعنی ACT و DBT نسبت به گروه کنترل اثربخشی بیشتری در کاهش نمرات تکانشگری داشتند. در پایان دوره مداخله و مرحله پیگیری، بین اثربخشی ACT و DBT بر کاهش نمرات تکانشگری تفاوت معناداری وجود نداشت.
بحث: این پژوهش، در مجموع حمایتی تجربی برای ACT و DBT بر کاهش تکانشگری فراهم میکند |
|
واژههای کلیدی: ACT، DBT، تکانشگری، افراد معتاد |
|
متن کامل [PDF 507 kb]
(3227 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/4/18 | پذیرش: 1397/4/18 | انتشار: 1397/4/18
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|