سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر 6 هفته تمرین تناوبی شدید به همراه مصرف مکمل جنسینگ، بربرخی از فاکتورهای عملکرد جسمانی و فشار خون استراحتی مردان تمرین­کرده بود.

مواد و روش­ها: 28 ورزشکار داوطلب مرد با میانگین سنی 57/24 سال، قد 92/175 سانتی­متر، وزن 62/78 کیلوگرم انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه (مکمل، تمرین، تمرین +مکمل، کنترل) تقسیم شدند. به مدت 6 هفته تحت تمرین و مصرف مکمل جنسینگ قرار گرفتند. آزمودنی­ها بر اساس گروه­بندیشان مکمل جنسینگ و یا درونما مصرف می­کردند. در این پروتکل تحقیقاتی از آزمون­های توان انفجاری (پرش سارجنت)، توان بی­هوازی (آزمون رست)، میزان فشار درک شده (آزمون بورگ) و اندازه­گیری فشارخون استراحتی، قبل و بعد از 6 هفته تمرین استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل یافته­ها، برای به دست آوردن میانگین و واریانس و تعیین تفاوت بین گروهی و میان گروهی از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد.

یافته­ها: در پایان این پورتکل تحقیقی توان انفجاری به صورت چشم­گیری در گروه مکمل و تمرین+مکمل افزایش یافت ولی در گروه تمرین به تنهایی، و کنترل تفاوت معنی­داری دیده نشد. در توان بی­هوازی هیچ­گونه تغییری در چهار گروه دیده نشد. همچنین در فشارخون سیستول و دیاستول استراحتی و میزان فشار درک شده (بورگ) تفاوت معنی­داری در گروه­ها دیده نشد.