زمینه: فرهنگ ایمنی زیرمجموعه‌ای از فرهنگ سازمانی است و عقاید و ارزش‌ها به طور خاص منعکس کننده سلامت و ایمنی است. پژوهش حاضر با هدف سنجش فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان منتخب با رویکرد اعتباربخشی ملی و استانداردهای بیمارستان‌های دوستدار ایمنی انجام شد. روش: : مطالعه‌ حاضر یک مطالعه مقطعی است که در سال 1398-1397 در دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) انجام شد. این پژوهش کاربردی یک مطالعه توصیفی است که به روش کیفی انجام شد.حجم نمونه این مطالعه با استفاده از فرمول ریچارد جی شیولسون و از کلیه کارکنان بیمارستان منتخب 262 نفر انتخاب شدند که مشارکت تعداد 257 نفر در مرحله اول و تعداد 201 نفر در مرحله دوم مشارکت داشتند. به منظور ارزیابی فرهنگ ایمنی از پرسشنامه استاندارد پیمایش بیمارستانی فرهنگ ایمنی بیمار (HSOPSC) استفاده شد. یافته‌ها: مقایسه پایش مرحله اولیه فرهنگ ایمنی با مرحله دوم از مداخلات نشان داد که پایین‌ترین سطح فرهنگ ایمنی با تعداد حوادث گزارش شده می باشد و درجه ایمنی بیمار بالاترین رتبه را دارد. همچنین تفاوت پایش مرحله اول با مرحله دوم تعیین سطح فرهنگ ایمنی، محل کار(0.3+)، مسئول مستقیم(0.1-)، ارتباطات و بازخورد(0.1+)، فراوانی وقایع گزارش شده(0.1-)، درجه ایمنی بیمار(0.2+)، بیمارستان شما(0.1-)، تعداد حوادث گزارش شده(0.3+) نشان داده شد و ارتباط آنها نیز معنادار نبود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، می‌توان با تقویت همکاری بین بخشی و نیز تقویت ارتباطات واحدهای بیمارستان از طریق تعامل و ارتباط صمیمی سوپروایزر با زیردستان در ارتقاء فرهنگ ایمنی موثر اقدام نمود.