مقدمه :ابتلا به بیماری منییر با علائم هیجانی متعددی همراه است و سبک زندگی بیماران نیز میتواند در ابتلا با نگهدرای بیماری نقش داشته باشد. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی طرحواره‌درمانی بر علائم هیجانی، اجتناب تجربه ای و سبک زندگی بیماران مبتلا به منییرصورت گرفت. روش: این مطالعه به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری صورت گرفت. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل تمامی بیماران مبتلا به منییر می‌شد که در بازه زمانی پژوهش به پلی کلینیک تخصصی گوش زیر نظر بیمارستان علوم پزشکی شهر مشهد مراجعه می‌کردند. از میان مراجعه کنندگان تعداد 30 نفر که شرایط شرکت در مطالعه را داشتند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان با استفاده از روش تصادفی در دو گروه 15 نفره طرحواره‌درمانی و کنترل جایگزین شدند. هر سه گروه قبل، بعد از مداخله و یک ماه بعد از مداخله با پرسشنامه های سبک زندگی اسمیت،اجتناب تجربه ای هایز،کاهش علایم هیجانی DASS21 ارزیابی شدند.. یافته ها: نتایج کاهش معنادار در افسردگی، اضطراب و استرس بیماران منییر گروه آزمایش نسبت به کنترل در پس آزمون و پیگیری نشان داد(05/0P<). همچنین بین گروه طرحواره‌درمانی با گروه کنترل در سبک زندگی تفاوت معنادار نشان داده شد(05/0P<) . تفاوت دو گروه در اجتناب تجربه ای معنادار شد (05/0P>). نتیجه گیری : بنابراین نتایج نشان داد طرحواره‌درمانی بر اضطراب افسردگی و استرس، اجتناب تجربه ای و سبک بیماران منییر اثر بخش است
Rahmani M, Jalali M, Puorahmadi E, Nikan A. Effectiveness of schema therapy on emotional symptoms, experimental avoidance and lifestyle of Meniere's patients. NPWJM 2024; 12 (44) : 4 URL: http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-1052-fa.html
رحمانی مهدی، جلالی محسن، پوراحمدی الناز، نیکان عبدالصمد. اثربخشی طرحواره‌درمانی بر علایم هیجانی، سبک زندگی و اجتناب تجربه‌ای بیماران منییر. پرستار و پزشک در رزم. 1403; 12 (44) :20-27
