مقدمه: سالمندی دوران حساسی از زندگی بوده که توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت می‌باشد. توجه به نیازهای بهداشتی، عاطفی و روانی و برطرف کردن این نیازها مستلزم شناخت بهتر آنان می باشد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع شبه‌آزمایشی بوده و جامعه آماری پژوهش، کلیه سالمندان دارای علائم اضطراب (جمعیت زیرحد مرضی) مقیم خانه¬های سالمندان شهر تهران می‌باشند. نمونه پژوهش به صورت هدفمند با حجم ۳۰ نفر انتخاب شدند که به دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل در انتظار درمان تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش سیاهه ۲۱ سوالی اضطراب بک، پرسشنامه اطلاعات جمعیت‌شناختی محقق‌ساخته و برنامه مراقبت‌های روانشناختی سالمندان بوده است. برای گروه آزمایشی مداخله آموزشی ۷ جلسه براساس برنامه مراقبت روان‌شناختی سالمندان توسط مداخله‌گر اعمال گردید و گروه کنترل در انتظار درمان هیچگونه مداخله‌ای دریافت نکردند. در پژوهش حاضر برای تحلیل داده های توصیفی از شاخص های آمار توصیفی، میانگین و انحراف استاندارد و برای تحلیل استنباطی، از تحلیل کوواریانس استفاده شد و تمامی تحلیل ها از نرم افزار SPSS نسخه 23 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل ازتحلیل کوواریانس یک راهه نشان داد، آموزش هفت جلسه‌ای برنامه مراقبت‌های روانشناختی درکاهش شدت نشانه‌های مشکلات اضطراب سالمندان شرکت کننده در پژوهش هم از نظر آماری در سطح (p<05/0  ) و هم از نظر بالینی معنادار است. 
نتیجه‌گیری: برنامه مراقبت‎های روان‎شناختی از طریق فعال‌سازی تمام مولفه‌های شناختی، بدنی و عاطفی و با آموزش مهارت‌ها، و همچنین با افزایش انگیزه مشارکت و اشتیاق بر تغییر سبب کاهش اضطراب سالمندان می‌شود.