|
اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر بهزیستی ذهنی زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک
|
| سید مرتضی موسوی، افسانه خواجوند خوشلی، جوانشیر اسدی، حسن عبدالله زاده |
|
|
|
چکیده: (2497 مشاهده) |
مقدمه: لوپوس اریتماتوز سیستمیک یک اختلال خودایمنی چند سیستمی با طیف وسیعی از تظاهرات بالینی میباشد. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر بهزیستی ذهنی زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک انجام شد.
روش کار: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده گردید. جامعه پژوهش را تمامی بیماران زن مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک مراجعه کننده به کلینیک روماتولوژی بیمارستان امام خمینی (ره) و کلینیک طوبی شهر ساری در نیمه اول سال 1398 تشکیل دادند. نمونه، 40 زن بیمار بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه بهزیستی ذهنی مولوی و همکاران (1389) بود که در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری توسط مشارکت کنندگان هر دو گروه تکمیل گردید. درمان متمرکز بر شفقت در 8 جلسه 120 دقیقه ای برای مشارکت کنندگان گروه آزمایش اجرا شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی با بهره گیری از نرم افزار SPSS24 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت به طور معناداری باعث افزایش بهزیستی ذهنی بیماران گروه تحت مداخله در مقایسه با گروه کنترل شده بود و نتایج در دوره پیگیری از ثبات لازم برخوردار بود. همچنین مداخله درمانی در افزایش عواطف مثبت و کاهش عواطف منفی بیماران موثر بود (01/0 > p).
نتیجه گیری: با توجه به این نتایج، به نظر میرسد درمان متمرکز بر شفقت احتمالاً گزینه مداخله ای مناسبی جهت ارتقای سلامت روان بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک باشد. |
|
| واژه‌های کلیدی: لوپوس اریتماتوز سیستمیک، سلامت، آموزش |
|
|
متن کامل [PDF 3530 kb]
(942 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/5/14 | پذیرش: 1398/12/10 | انتشار: 1398/12/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
