پیشبینی همدلی بر اساس دلبستگی به والدین و همسالان و خودپنداره
|
طیبه محمدی، سوسن صابر |
|
|
چکیده: (2193 مشاهده) |
مقدمه: هدف پژوهش حاضر پیشبینی همدلی براساس دلبستگی به والدین و همسالان و خودپنداره بود.
روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانشآموزان متوسطه اول پایههای هفتم تا نهم مدارس نواحی یک و دو شهرستان همدان بهتعداد 21690 بود که از میان آنها به روش نمونه برداری تصادفی دو مرحلهای ۵70 نفر از میان مدارس شاهد 1، شاهد 2، مدرسه فروغ و مدرسه فاطمه الزهرا به این صورتکه دو مدرسه از هر ناحیه و از هر مدرسه 4 کلاس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه دلبستگی به والدین و همسالان ساخته آرمسدن و گرینبرگ (IPPA)، پرسشنامه خودپنداره (SCQ) ساخته ساراسوت 1984 و آزمون همدلی بریانت (1982) بود. پس از حذف 50 پرسشنامه مخدوش، داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد خودپنداره جسمانی (01/0P<، 176/0=β) در سطح 01/0 و خودپنداره اجتماعی (05/0P<، 130/0=β) و خودپنداره اخلاقی (05/0P<، 122/0=β) در سطح معناداری 05/0 و بهصورت مثبت همدلی را پیشبینی میکنند. دلبستگی به مادر (01/0P<، 175/0=β) و دلبستگی به همسالان (05/0P<، 117/0=β) به صورت مثبت و در سطح معناداری 01/0 همدلی را پیشبینی میکند.
نتیجه گیری: پیشنهاد میشود در کاهش رفتارهای ضد اجتماعی در مدارس و افزایش رفتارهای همدلانه بر ارتقای خودپنداره نوجوانان و ترمیم دلبستگی آنها با والدین و همسالان تمرکز شود. |
|
واژههای کلیدی: خودپنداره، دلبستگی، والدین، همدلی، همسالان |
|
متن کامل [PDF 390 kb]
(1235 دریافت)
|
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/3/16 | پذیرش: 1399/3/16 | انتشار: 1399/3/16
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|