مرکز تحقیقات فیزیولوژی ورزش، پژوهشکده سبک زندگی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
چکیده: (3177 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از مشکلاتی که افراد پرتحرک به ویژه نظامیان با آن روبرو هستند، میزان بالای وقوع آسیب های عضلانی-اسکلتی و به دنبال آن از دست رفتن زمان خدمت و هزینه های گزاف ناشی از آن است. این آسیب ها به دلایل مختلفی اتفاق می افتند که برخی از آنان قابل اصلاح و پیشگیری هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط همبستگی بین برخی ویژگی های آنتروپومتریک، استقامت عضلات ناحیه مرکزی بدن و ثبات پاسچرال پویا می باشد.
روش ها: در مطالعه حاضر 30 تکاور نظامی (سن 4/76 ± 29/45) بودند که تحت ارزیابی و اندازه گیری قرار گرفتند. ابتدا ویژگی های آنتروپومتریک شامل قد، وزن و شاخص توده بدن (BMI)، مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس آزمون های میدانی مگیل (استقامت عضلات ناحیه مرکزی بدن) و آزمون سنجش ثبات پاسچرال پویا روی آنان اجرا گردید. در انتها داده های به دست آمده از طریق آزمون همبستگی پیرسون (0/05>P) تحلیل شد. یافته ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین شاخص های مورد نظر آنتروپومتری و استقامت عضلات ناحیه مرکزی بدن آزمودنی ها و شاخص DPSI همبستگی معناداری وجود ندارد. اما بین برخی شاخصه ای آنتروپومتری و استقامت عضلات ناحیه مرکزی بدن همبستگی معنادار وجود داشت (0/05>P). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین برخی ویژگی های آنتروپومتریک (وزن، BMI) و استقامت عضلات ناحیه مرکزی بدن (آزمون های پلانک) ارتباط معناداری وجود دارد. بدین معنا که هر چه وزن و BMI افراد کاهش پیدا کند نمرات آزمون مگیل به ویژه آزمون های پلانک و پلانک از طرفین بهتر خواهند شد. در نتیجه، کنترل وزن به ویژه در کارکنان نظامی به منظور کاهش ضعف در عضلات ناحیه مرکزی و در نهایت جلوگیری از بروز کمردرد که امری نسبتاً شایع می باشد ضروری است.
Fallah Mohammadi M, Sobhani V. Correlation between Anthropometric Characteristics, Core Muscle Endurance, and Dynamic Postural Stability (DPSI) Among Military Personnel. NPWJM 2019; 7 (23) :39-45 URL: http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-698-fa.html
فلاح محمدی محمد، سبحانی وحید. ارتباط بین ویژگی های آنتروپومتریک، استقامت عضلات ناحیه مرکزی بدن و ثبات پاسچرال در افراد نظامی. پرستار و پزشک در رزم. 1398; 7 (23) :39-45
