مقدمه: پرستاران نقش اساسی در کیفیت مراقبت و ارتقای سلامت داشته و منبع کاری بزرگی از بیمارستان را تشکیل میدهند. لذا در این مطالعه به فرایند و پیشرانهای مختلف توانمندسازی منابع انسانی در حرفه پرستاری پرداخته میشود.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع پژوهش کیفی و با استفاده از روش تحلیل محتوا در سال 1398 انجام شد. و جامعه آماری متشکل از اساتید دانشگاه علوم پزشکی ارومیه بود. بدین منظور 17 شرکتکننده به روش نمونهگیری هدفمند و با استفاده از مصاحبه عمیق مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس دادهها جمعآوری، ثبت و سپس با نرم افزار MAXQDA کدگذاری انجام شد و در قالب کدهای محوری مقولهبندی شدند.
یافتهها: یافته های حاصل از کدگذاری، باز، محوری و پیمایشی نشان داد که توانمندسازی منابع انسانی در حرفه پرستاری از عوامل ساختاری، زمینهای و رفتاری طی تحلیل محتوا حاصل گردید.
نتیجه گیری: طی جلسه دلفی با خبرگان، عوامل ساختاری و زمینهای به عنوان پیشرانهای عامل رفتاری برای توانمندسازی منابع انسانی در حرفه پرستاری احصاء گردید.
Mirzadeh S, Asgharzadeh A. Developing Human Resources Empowerment Model in the Nursing Practice: A Qualitative Study. NPWJM 2020; 8 (29) :74-82 URL: http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-670-fa.html
میرزاده سید محمد، اصغرزاده اصغر. تدوین الگوی توانمندسازی منابع انسانی در حرفه پرستاری: یک مطالعه کیفی. پرستار و پزشک در رزم. 1399; 8 (29) :74-82