مقدمه: هدف این مطالعه بررسی شیوع علائم اضطراب و افسردگی در سه ماه بعد در بیماران مبتلا به سکته قلبی بود.
روش کار: در یک بررسی مقطعی 176 بیمار 32 تا 84 ساله با میانگین سنی 56 سال که با تشخیص قطعی انفارکتوس میوکارد در یکی از بیمارستانهای مجهز به واحد مراقبت قلبی (CCU) شهر اصفهان طی پنج ماه اول سال 1391 بستری شده بودند، به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. سه ماه پس از سکته قلبی، بیماران با استفاده از مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستان ارزیابی شدند. سپس با در نظر گرفتن نقطه برش 8 در هر خرده مقیاس، بیماران با علائم و بدون علائم افسردگی و بیماران با علائم و بدون علائم اضطراب از یکدیگر جدا شدند.
یافتهها: میانگینها و انحراف استاندارد نمرات اضطراب و افسردگی به ترتیب (27/4) 7/5 و (57/4) 04/6 مشاهده شد. میانگینها و انحراف استاندارد نمرات افسردگی در بیماران با علائم و بدون علائم افسردگی به ترتیب (77/2) 88/10 و (26/2) 3 و در بیماران با علائم و بدون علائم اضطراب به ترتیب (45/3) 34/10 و (57/3) 08/4 بود. همچنین میانگینها و انحراف استاندارد نمرات اضطراب در بیماران با علائم و بدون علائم افسردگی به ترتیب (05/4) 13/9 و (71/2) 55/3 و در بیماران با علائم و بدون علائم اضطراب به ترتیب (6/2) 02/11 و (17/2) 29/3 بود. 3/31% از بیماران دارای علائم اضطراب، 6/38% از آنان دارای علائم افسردگی بودند.
نتیجه گیری: به طور کلی یافتهها نشان دادند که علائم اضطراب و افسردگی در بیماران پس از سکته قلبی بسیار شایع میباشند.
باقریان سرارودی رضا، صانعی حمید، احمدی طهور سلطانی محسن، بهرامی احسان هادی. شیوع علائم اضطراب و افسردگی سه ماه پس از سکته قلبی . پرستار و پزشک در رزم. 1393; 2 (4) :117-123