[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
برای نویسندگان::
آرشیو مجله و مقالات::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
نمایه::
اخبار::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: دوره 12، شماره 42 - ( بهار 1403 1403 ) ::
جلد 12 شماره 42 صفحات 65-62 برگشت به فهرست نسخه ها
نقش تکوویریمات در مدیریت بالینی عفونت آبله میمون
سید مهدی امیرزاده ، موسی احمدی ، شاهد احمدی
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
چکیده:   (72 مشاهده)
آبله میمون، بیماری خودمحدود شونده‌ای می‌باشد که علائم آن پس از طیّ دوره بیماری (۱۴ تا ۲۱ روز) بهبود می‌یابند. مدیریت بالینی عوارض آن شامل مراقبت‌های حمایتی عمومی و استفاده از برخی داروهای ضدویروسی موثر بر ویروس آبله میمون (MPXV) می‌باشد (تکوویریمات، سیدوفوویر و برینسیدوفوویر). این مطالعه مروری ادبیاتی با هدف تشریح کاربرد تکوویریمات (Tecovirimat) در مدیریت بالینی این عفونت مشترک بین انسان و دام، صورت پذیرفته است. سازمان غذا و داروی ایالات متحده امریکا (U.S. Food and Drug Administration; FDA) این دارو را به‌عنوان ترکیبی موثر در درمان عفونت آبله (smallpox infection)، برای مصرف کودکان و بزرگسالان، تایید نموده است. اثربخشی این دارو در درمان عفونت آبله میمون توسط مطالعات حیوانی به اثبات رسیده است؛ طوری‌که امروزه می‌دانیم این دارو در کاهش نرخ مرگ و میر، کاهش طول دوره بیماری و هم‌چنین کاهش گسترش ویروسی بسیار موثر می‌باشد. VP37، پروتئین ویروسی مشترک در بین اعضای جنس اورتوپاکس‌ویروس (شامل آبله، آبله میمون، آبله خرگوش و آبله گاو) می‌باشد که توسط ژن F13 در ویروس واریولا بیان می‌گردد و تکوویریمات از طریق مهار آن، عمل می‌نماید. حضور این پروتئین در اعضای متعدد این جنس DNA ویروس، استفاده بالینی ازین دارو را در عفونت ایجاد شده توسط بسیاری از این ویروس‌ها را پیشنهاد می‌کند. در نتیجه این دارو را می‌توانیم در موارد شدید ابتلای به عفونت آبله میمون و در بیمارانی که در خطر ابتلای به فرم شدید بیماری هستند، به‌کار بریم.
شماره‌ی مقاله: 8
واژه‌های کلیدی: دارو‌های ضدویروس، آبله میمون، تکوویریمات، اورتوپاکس‌ویروس، عفونت ویروسی
متن کامل [PDF 134 kb]   (98 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله ترجمه | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1403/6/14 | پذیرش: 1403/6/14 | انتشار: 1403/7/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Amirzadeh S M, Ahmadi M, Ahmadi S. The Role of Tecovirimat in the Management of Monkeypox. NPWJM 2024; 12 (42) : 8
URL: http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-1039-fa.html

امیرزاده سید مهدی، احمدی موسی، احمدی شاهد. نقش تکوویریمات در مدیریت بالینی عفونت آبله میمون. پرستار و پزشک در رزم. 1403; 12 (42) :62-65

URL: http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-1039-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 12، شماره 42 - ( بهار 1403 1403 ) برگشت به فهرست نسخه ها
پرستار و پزشک در رزم Nurse and Physician Within War
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4660