مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ساختاری کیفیت زندگی براساس تاب آوری، سرسختی روانشناختی و حمایت اجتماعی با نقش واسطه ای جرات ورزی در زنان شاغل شهر تهران بود. روش: روش مورد استفاده در این پژوهش برحسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری دادهها توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعۀ کلی پژوهش زنان شاغل شهر تهران بود که از پاییز 99 تا پایان بهار 1400 در مشاغل مختلف شهر تهران مشغول به کار بودند. روش نمونهگیری با استفاده از نمونه گیری در دسترس بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش همبستگی پیرسون و مدل تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار تخصصی AMOS استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن بود که سرسختی روانشناختی به صورت غیر مستقیم (به واسطه جرات ورزی )، تاثیر مثبت و معناداری بر کیفیت زندگی زنان شاغل دارد از طرفی حمایت اجتماعی نیز به صورت غیر مستقیم (به واسطه جرات ورزی )، اثر مثبت و معنادار بر کیفیت زندگی زنان شاغل دارد. علاوه براین تاب آوری به صورت غیر مستقیم (به واسطه جرات ورزی )، اثر مثبت و معنادار بر کیفیت زندگی زنان شاغل دارد.یافته دیگر تحقیق نیز حاکی از بود که بین جراتورزی با کیفیت زندگی در زنان شاغل رابطه معنیداری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافتههای بدست آمده میتوان برنامههایی را با هدف افزایش تاب آوری، سرسختی روانشناختی،حمایت اجتماعی و جرات ورزی در زنان شاغل طراحی و اجرایی کرد. بهبود این ویژگی ها میتواند زمینه افزایش کیفیت در زندگی زنان شاغل را فراهم کند.
