مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آرام‌سازی روانی حرکتی به شیوه دوسا بر علائم بهبودی سلامت جسمانی و بهزیستی روانی در بیماران مبتلا به ام. اس شهر تهران در سال 1396 انجام شد. روش‌کار: روش تحقیق حاضر نیمه آزمایشی است و برای جمع‌آوری داده‌ها از طرح پیشآزمون-پسآزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل و پیگیری استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه بیماران عضو جامعه ام. اس شهر تهران تشکیل دادند که از بین آن‌ها، 45 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (هر گروه 15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به مدت 8 جلسه 60 دقیقه‌ای و گروه آزمایش آرام‌سازی روانی حرکتی به شیوه دوسا نیز 11 جلسه 45 دقیقه‌ای تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل سلامت جسمانی ویکری و همکاران (1995) و بهزیستی روانی ریف (1989) بودند که در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم‌افزار SPSS نسخه 22 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام گرفت. یافتهها: یافتهها نشان داد که هر دو مداخله به کار رفته در این پژوهش می‌توانند به‌طور معناداری سلامت جسمانی و بهزیستی روانی، را در بیماران مبتلا به ام. اس بهبود بخشند (05/0p<)، با این تفاوت که مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد دارای تأثیر بیشتری بر سلامت جسمانی و بهزیستی روانی بود. به علاوه درمرحله پس آزمون-پیگیری تفاوت معنی دار مشاهده نشد (05/0p<) که بیانگر پایداری تغییرات مداخله است. نتیجهگیری: بر اساس نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آرام سازی به روش دوسا، مداخلات موثری در افزایش سلامت جسمانی و بهزیستی روانی بیماران ام. اس دارند اما تاثیر درمان پذیرش و تعهد بیشتر بود.
