مقدمه: ویژگیهای شخصیتی و انطباقپذیری مسیر شغلی نقش کلیدی بر عملکرد شغلی پرستاران دارند. هدف پژوهش حاضر نقش ویژگیهای شخصیتی در عملکرد شغلی پرستاران با میانجیگری انطباق پذیری مسیرشغلی بود. روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پرستاران دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران بودند.حجمنمونه 220 پرستار به روش نمونهگیری غیرتصادفی (داوطلبانه) انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامههای ویژگیهای شخصیتی نئو (1985)، انطباقپذیری مسیرشغلی ساویکاس و پروفیلی (2012) و عملکرد شغلیپاترسون(1970) بود. تجزیهوتحلیلدادههابا استفاده از نرمافزارهایSPSS وAMOS نسخه 24 انجام شد. نتایج: تمام مسیرهای مستقیم بین ویژگیهای شخصیتی با عملکردشغلی و انطباقپذیری مسیر شغلی معنادارمیباشد. همچنین نتایج آزمون سوبل نشان داد که مسیرهای غیرمستقیم ویژگیهای شخصیتی (روان نژندی، برونگرایی و اشتیاق به تجارب تازه) و عملکرد شغلی پرستاران با میانجیگری انطباقپذیری مسیر شغلی معنادار بود (05/0≥P ). مدل از برازش مطلوبی برخوردار است. نتیجهگیری:ویژگیهای شخصیتی و انطباقپذیری مسیر شغلی متغیّرهایی قوی در رابطه با عملکرد شغلی هستند. پرستارانی که ویژگیهای شخصیتی و انطباقپذیری مسیر شغلی مطلوبی دارند انتظار میرود که از عملکرد شغلی بهتری برخوردار باشند
