اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی و شیوع روزافزون آن در سالهای اخیر میان نوجوانان، شرایط چالشبرانگیزی را برای آنها و والدینشان ایجاد کرده است. پژوهش حاضر با هدف، مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری مبتنی بر ذهنآگاهی با درمان هیجانمدار بر انعطافپذیری شناختی و تکانشگری در نوجوانان دارای اعتیاد به اینترنت صورت گرفت.روش پژوهش، طرح پیشآزمون، پسآزمون، پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل نوجوانان دارای اعتیاد به اینترنت ساکن در شهر تهران بود که 45 نفر از داوطلبین واجدین شرایط به شیوه نمونهگیری در دسترس، انتخاب شدند. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ (1996)، ﻣﻘﻴﺎس ﻫﻴﺠﺎنﺧﻮاﻫﻲ زاﻛﺮﻣﻦ (١٩٧٨)، پرسشنامه انعطافپذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) و مقیاس تکانشگری بارات (1959) استفاده شد. هشت جلسه 90 دقیقهای درمان شناختی- رفتاری مبتنی بر ذهنآگاهی و درمان هیجانمدار، به طور جداگانه برای گروههای آزمایش اجرا شد. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و با آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شدند. نتایج نشان داد درمان شناختی- رفتاری مبتنی بر ذهنآگاهی و درمان هیجانمدار سبب افزایش انعطافپذیری شناختیو کاهش تکانشگری میشوند. بر اساس یافتههای پژوهش حاضر، درمان شناختی- رفتاری مبتنی بر ذهنآگاهی و درمان هیجانمدار بر انعطافپذیری شناختی و تکانشگری در نوجوانان دارای اعتیاد به اینترنت تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند
shojaeian S, Khajevand Khoshli A, Asadi J, Azizi L S. Comparing the effectiveness of cognitive-behavioral therapy based on mindfulness with emotion-oriented therapy on cognitive flexibility and impulsivity in adolescents with Internet addiction.. NPWJM 2023; 11 (40) : 3 URL: http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-956-fa.html
شجاعیان شیلا، خواجوند خوشلی افسانه، اسدی ، جوانشیر، عزیزی لیلا سادات. مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی با درمان هیجانمدار بر انعطافپذیری شناختی و تکانشگری در نوجوانان دارای اعتیاد به اینترنت. پرستار و پزشک در رزم. 1402; 11 (40) :26-33