@article{ author = {}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {0}, Number = {0}, pages = {4-7}, publisher = {اداره بهداشت، امداد و درمان نزاجا}, title_fa = {بررسی اثرات آرام بخش فنتانیل در بیماران تحت جراحی کاتاراکت با Phacoemulsification که تحت بلوک رترو بولبار قرار گرفته اند}, abstract_fa ={سابقه و هدف: در اعمال جراحی چشم که با بلوک رتروبولبار انجام میشود استفاده از دارو جهت سدیشن به جراح اجازه انجام بلوک آسان تررامی دهدوآرام بودن بیمار روند درمان را تسهیل می کند.تاکنون داروی فنتانیل در ترکیب با سایر داروها جهب سدیشن به کار رفته است.فنتانیل در بیماران سالمند و دچار بیماری های قلبی داروی بی خطری است وکمترین عوارض جانبی را دارد.فنتانیل از گروه مخدر ها است وهمانطور که میدانیم داروهای مخدریکی از اجزای ثابت در بیهوشی عمومی می باشند. این مطالعه به منظور بررسی اثرات آرام بخش فنتانیل در بیماران تحت جراحی کاتاراکت با Phacoemulsification که تحت بلوک رترو بولبار قرار گرفته اند انجام شد. مواد و روش ها: 100 بیمار پرخطر در محدوده سنی 90-50 سال کاندید جراحی کاتاراکت با بلوک رتروبولبار و phacoemulsifications بودند مورد مطالعه قرار گرفتند.کلیه بیماران مشاوره قلب قبل از عمل داشتند. براساس کلاس ASA به عنوان پرخطر شناخته شدندودرپژوهش شرکت کردند .پژوهش به شکل کارآزمایی بالینی انجام شد.به بیماران کاندید عمل فنتانیل وریدی یک میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بدن 5دقیقه قبل از انجام بلوک تزریق شد.اندازه گیری فشار خون وBPو ECGمانیتورینگ طی عمل انجام شد. یافته ها: در هیچ کدام از بیماران دپرسیو ن تنفسئ دیده نشد. بیماران کاملا آرام بوده با جراح ارتباط کلامی برقرار کردند .تهوع فقط در یک فرد از جمعیت زنان اتفاق افتاد. هیچ یک از بیماران به داروی انتی هایپرتانسیو حین عمل نیاز نداشتند. همه بیماران 6 بعدازظهرروز عمل بدون هیچ مشکلی از بیمارستان ترخیص شدند. هیچ یک از بیماران در ریکاوری از نظر همودینامیک و تنفسی مشکل نداشتندو رضایت مندی بیماران از عمل 8/93 ٪به دست آمد. بحث و نتیجه گیری : فنتانیل وریدی می تواند در بیماران ریسک بالا و مسن انتخاب مناسبی برای سدیشن قبل از بلوک باشد.}, keywords_fa = {فنتانیل، بلوک رتروبولبار، جراحی کاتاراکت و phacoemulsification}, url = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-100-en.html}, eprint = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-100-en.pdf}, journal = {Nurse and Physician Within War}, issn = {2645-3940}, eissn = {2645-3932}, year = {2012} } @article{ author = {}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {0}, Number = {0}, pages = {5-7}, publisher = {اداره بهداشت، امداد و درمان نزاجا}, title_fa = {بررسی سطح سرمی آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت B در پرسنل دو بیمارستان همدان در سال 88}, abstract_fa ={مقدمه : علیرغم تاثیر شناخته شده واکسن هپاتیت B در پیشگیری از ابتلا به هپاتیت B که یک علت عمده هپاتیت مزمن و سیروز و کارسینوم هپاتوسلولار محسوب می شود ، درصد قابل توجهی از افراد واکسینه شده به سطح مطلوب آنتی بادی جهت پیشگیری از این بیماری دست پیدا نمی کنند. با علم به این موضوع این تحقیق به منظور تعیین سطح سرمی آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت B در پرسنل دو مرکز آموزشی شهرستان همدان در سال 88 انجام شد. روش تحقیق : در این مطالعه توصیفی - مقطعی ، پرسنل شاغل در مراکز آموزشی درمانی فرشچیان و ارتش همدان وارد مطالعه شدند و اطلاعات مربوط به سن ، جنس ، سابقه ابتلا به هپاتیت C ، سابقه مصرف سیگار ، قد و وزن (جهت محاسبه شاخص توده بدنی یا BMI) ، زمان واکسیناسیون و میزان تیتر آنتی بادی از طریق مصاحبه مستقیم و نیز پرونده بهداشتی پرسنل استخراج شد و به کمک نرم افزار SPSS و تستهای مربع کای و فیشر آنالیز شد. یافته ها : از 138 نفری که اطلاعات آنها جمع آوری شد، 1/5% سطح آنتی بادی زیر mIu/ml 10 داشتند . هیچیک از متغیرهای مورد بررسی شامل گروههای سنی ، جنسیت ، سابقه مصرف سیگار ، سابقه ابتلا به هپاتیت C، BMI و فاصله واکسیناسیون تا تیتراسیون ارتباط معنی داری با سطح آنتی بادی نداشتند. نتیجه گیری : گروههای پزشکی جزء مشاغل پرخطر کسب ویروس هپاتیت B محسوب می شوند و در بین این افراد هم زیرگروههایی در معرض خطر بیشتری هستند ، مثل جراحان و پرسنل آزمایشگاهی. اگر سطح محافظتی را بالای 10 در نظر بگیریم بر اساس این مطالعه حدود 95% افراد ایمنی لازم را داشتند. اما در موارد پرخطرتر مثل موارد نامبرده شده ممکن است به سطح بالاتری از آنتی بادی جهت محافظت لازم باشد و در این مطالعه 71% پرسنل سطح آنتی بادی بالای 100 داشتند. به همین دلیل پیشنهاد می شود مطالعات مشابه در زیرگروههای نامبرده شده انجام شود.}, keywords_fa = {آنتی بادی، واکسن هپاتیت B، پرسنل بهداشتی}, url = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-97-en.html}, eprint = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-97-en.pdf}, journal = {Nurse and Physician Within War}, issn = {2645-3940}, eissn = {2645-3932}, year = {2012} } @article{ author = {}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {0}, Number = {0}, pages = {8-15}, publisher = {اداره بهداشت، امداد و درمان نزاجا}, title_fa = {بررسی شیوع عفونت های بیمارستانی درمرکزآموزشی درمانی امام خمینی (ره)کرمانشاه در سال 1384}, abstract_fa ={ســابقه واهداف: عفونت بیمارستانی ازمسائل مهم درمیان بیماران بستری دربیمارستان می باشدکه مربیدیتی ومرتالیتی قابل توجهی بهمراه دارد.این مطالعه به منظور تعیین فراوانی عفونتهای بیمارستانی، شناسایی عوامل خطر ومستعدکننده وتعیین الگوی مقاومت وحساسیت آنتی بیوتیکی عوامل پاتوژن دراین مرکز انجام شده است روش بررسی: این مطالعه ازنوع Cross-Sectional می باشد وکلیه بیمارانیکه حداقل 48ساعت پس ازبستری شدن دچار سندرمهای؛ عفونت زخم سوختگی،پنومونی،Sepsis ،عفونت زخم جراحی وعفونت ادراری شدندچنانچه دربدو بستری شواهدی ازعفونتهای مورد اشاره را نداشته ودر دوره کمون آنها نیز نبوده اند،وارد مطالعه شدندواطلاعات موردنیاز ازجمله نوع عفونت،عوامل مستعدکننده ،ارگانیسم پاتوژن ونتایج آنتی بیوگرام ازپرونده بیماران استخراج گردید وموردتجزیه وتحلیل قرار گرفت . نتایج : مجموعاً 127مورد عفونت بیمارستانی شناسایی گردید.عفونت های بیمارستانی دراین مرکز به ترتیب شیوع عبارت بودنداز:عفونت زخم سوختگی(5/79% کل موارد )،پنومونی (7/8%)،Sepsis وعفونت زخم جراحی(هرکدام 9/3%)وسایر موارد(4%).ریسک فاکتورهای مرتبط با عفونت بیمارستانی نیز عبارت بوداز :کاتتر ادراری برای عفونت زخم سوختگی (002/0 =PV)وSepsis (001/0=PV) ،استفاده ازونتیلاسیون مکانیکی برای پنومونی (001/0< PV )وSepsis(006/0=PV) .اکثرعفونتهای بیمارستانی ایجاد شده ناشی از کلبسیلا بوده (55%) وپس ازآن سودوموناس آئروژینوزا (30%) مشکل ساز بودوسایر ارگانیسم ها مجموعا 15% موارد را ایجاد کردند.گونه های سودوموناس آئروژینوزا ایزوله شده مقاومت بالایی را نسبت به اغلب آنتی بیوتیکها نشان دادندبه گونه ای که نسبت به تمام سفالوسپورین ها وآمینوگلیکوزیدهای تست‌شده مقاوم بودندودرحد 30% نسبت به Ciprofloxacin,imipenem حساس بودند.گونه های کلبسیلا نیز نسبت به سفالوسپورین ها وآمینوگلیکوزیدها مقاوم بودندو90% نسبت به imipenem و73% نسبت به Ciprofloxacin حساس بودند. بحث: اگرچه سیستم گزارش دهی عفونت های بیمارستانی دراین مرکز نوپاست وممکن است برآورد کمتری ازشیوع واقعی این عفونتهارا بدست دهد،میزان بالای مقاومت ارگانیسم های ایزوله شده ازانواع عفونت های بیمارستانی دراین پژوهش هشداری جدی درنحوه استفاده ازآنتی بیوتیک ها محسوب می شودوتوجه ویژه به استراتژیهای مناسب کنترل عفونت،گزارش دهی صحیح وبه موقع عفونتهای بیمارستانی ودرمان آکادمیک ومبتنی براطلاعات صحیح آزمایشگاهی راضروری می نماید.}, keywords_fa = {عفونت بیمارستانی ،کلبسیلا ،سودوموناس آئروژینوزا، کرمانشاه }, url = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-99-en.html}, eprint = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-99-en.pdf}, journal = {Nurse and Physician Within War}, issn = {2645-3940}, eissn = {2645-3932}, year = {2012} } @article{ author = {}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {0}, Number = {0}, pages = {8-11}, publisher = {اداره بهداشت، امداد و درمان نزاجا}, title_fa = {بررسی شیوع افسردگی و عوامل موثر بر آن در پرستاران تعدادی از بیمارستان‌های شهر تهران}, abstract_fa ={مقدمه: افسردگی از بیماریهایی می‌باشد که از شیوع بالایی برخوردار بوده و بار زیادی را بر جوامع مختلف تحمیل می-کند. در بیمارستان‌ها، پرستاران در معرض میزان بالای استرس قرار داشته و این موضوع می‌تواند سبب بروز افسردگی در آنان گردد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی در سال 1389 و به منظور بررسی شیوع افسردگی و عوامل موثر بر آن بر روی 335 نفر از کارکنان کادر پرستاری در سه بیمارستان نظامی در تهران انجام شد. ابزار مورد استفاده، فرم کوتاه پرسشنامه افسردگی بِک (BDI-13) بود. پس از تکمیل پرسشنامه‌ها، داده‌های بدست آمده به منظور تحلیل وارد نرم‌افزار SPSS 16.0 شده و رابطه بین امتیاز BDI و سایر متغیرهای مستقل شامل جنس، سن، سنوات خدمت، سطح تحصیلات، وضعیت تاهل، بخش محل کار، و ساعات اضافه‌کاری هفتگی با استفاده از رگرسیون خطی مورد آزمون قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین امتیاز BDI در افراد مورد مطالعه 25/5 بود. 7/62% از شرکت‌کنندگان در مطالعه فاقد افسردگی بوده و 3/37% از آنان درجاتی از افسردگی را نشان دادند (7/15% خفیف، 1/10% متوسط، و 6/11% شدید). بین امتیاز BDI و جنس (P=0.003)، سطح تحصیلات (P=0.009) و میزان اضافه‌کاری هفتگی (P=0.027) یک رابطه معنی‌دار دیده شد. بین افسردگی و سایر متغیرهای مورد مطالعه، ارتباط معنی‌داری مشاهده نگردید. بحث و نتیجه‌گیری: شیوع افسردگی در پرستاران به طور معنی‌داری بیشتر از جمعیت عمومی بود.}, keywords_fa = {افسردگی، شیوع، پرستاران، پرسشنامه افسردگی بِک، BDI-13}, url = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-102-en.html}, eprint = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-102-en.pdf}, journal = {Nurse and Physician Within War}, issn = {2645-3940}, eissn = {2645-3932}, year = {2012} } @article{ author = {}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {0}, Number = {0}, pages = {12-14}, publisher = {اداره بهداشت، امداد و درمان نزاجا}, title_fa = {بررسی میزان آفلاتوکسین B1 و M1 در تعدادی از مواد غذایی موجود در انبارهای مواد غذایی یگان‌های نزاجا در تهران در سال 1390}, abstract_fa ={مقدمه: انواع قارچ‌های آسپرژیلوس از مهمترین گونه‌های مولد آفلاتوکسین‌های B1، B2، G1 و G2 در مواد غذایی می‌باشند. آفلاتوکسین‌های M‏1 و M2 متابولیت‌های هیدروکسیله شده آفلاتوکسین‌های B1 و B2 هستند. هدف از اجرای این مطالعه بررسی وضعیت آلودگی مواد غذایی به آفلاتوکسین در انبارهای مواد غذایی نزاجا بوده است. بدین منظور از 4 نوع مواد غذایی شامل برنج، آرد گندم، پنیر و ماست درسال 1390 نمونه‌گیری و آزمایش به عمل آمد. مواد و روش‌ها: این مطالعه یک مطالعه مقطعی می‌باشد که در سال 1390 بر روی 4 ماده غذایی صورت پذیرفت. از هر نوع ماده غذایی در هر یگان تعداد 20 نمونه مطابق با استانداردهای ملی نمونه‌گیری به عمل آمد. میزان آفلاتوکسین B1 و آفلاتوکسین M1 در محصولات یاد شده توسط الیزا تعیین گردید. یافته‌ها: از 160 نمونه اخذ شده از هر یک از این مواد، 37/4% از نمونه‌های برنج، 12/8% از نمونه‌های آرد گندم، 25/21% از نمونه‌های پنیر و 62/5% از نمونه‌های ماست به آفلاتوکسین آلوده بودند. نمونه‌های برنج، آرد گندم، پنیر و ماست به ترتیب دارای 625/0%، 25/1%، 5% و 87/1% آلودگی بیش از حد مجاز آفلاتوکسین بودند. بحث و نتیجه‌گیری: در مجموع میزان آلودگی مواد غذایی به آفلاتوکسین در نمونه‌های مواد غذایی موجود در یگان‌های نزاجا پایین‌تر از میانگین کشوری بود که این امر می‌تواند به علت آزمایش‌های میکروبی و قارچی بر نمونه‌های دریافتی از کارخانه‌ها باشد. البته با توجه به این که نمونه‌گیری‌ها عمدتاً در فصل تابستان انجام گرفته‌اند، تغذیه دام‌ها با علوفه تازه نیز می‌تواند باعث کاهش قابل توجه آفلاتوکسین در فرآورده‌های لبنی گردد. موثرترین و مهمترین راه‌های کنترل آلودگی، تولید فرآورده‌های فاقد آفلاتوکسین و یا میزان پایین آن می‌باشد که عمدتاً با نگهداری، بسته‌بندی و فرآوری مناسب مواد غذایی پدید می‌آید.}, keywords_fa = {آفلاتوکسین، برنج، آرد گندم، پنیر، ماست، نزاجا}, url = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-98-en.html}, eprint = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-98-en.pdf}, journal = {Nurse and Physician Within War}, issn = {2645-3940}, eissn = {2645-3932}, year = {2012} } @article{ author = {}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {0}, Number = {0}, pages = {15-16}, publisher = {اداره بهداشت، امداد و درمان نزاجا}, title_fa = {بررسی شیوع و عوامل خطر احتمالی هپاتیهای ویروسی B وC در پرسنل یکی از مراکز نظامی ارتش در همدان}, abstract_fa ={مقدمه : هپاتیتهای ویروسی شایعترین علت بیماری کبدی مزمن در سراسر جهان محسوب می شوند. بر اساس مطالعات قبلی شیوع هپاتیت B و C در پرسنل نظامی بالاتر از جمعیت عادی است. این مطالعه با هدف تعیین شیوع و عوامل خطر احتمالی هپاتیتهای ویروسی B و C در یک گروه از پرسنل نظامی انجام شده است . روش کار : در این مطالعه توصیفی که بصورت مقطعی انجام شد، پرسنل شاغل در یکی از مراکز نظامی ارتش در شهر همدان در بیمارستان 557 نیروی زمینی ارتش در شهر همدان مراجعه کرده بودند از نظر هپاتیت های ویروسی B و C تحت آزمایش قرار گرفتند . و سپس بیمارانی که آزمایش آنها مثبت شده بود با 100 نفر از افراد سالم نظر عوامل خطر ساز مقایسه شدند. نهایتا اطلاعات بدست آمده بوسله نرم افزار 18SPSS- و تستهای آماری مربع کای و فیشر آنالیز شد . نتایج: در مجموع 1070 نفر در این طرح شرکت کرده بودند که از این تعداد 1015 نفر مذکر (95.9%) و 55 نفر مونث (5.1%) بودند. میانگین سنی افراد تحت بررسی 2.2±27 سال بود. چهار مورد HBS Ag مثبت بود (0.37%) و هیچ موردی از ابتلا به هپاتیت C مشاهده نشد. از بین متغیرهایی که بررسی شد سابقه وجود هپاتیت در اعضای خانواده (P=0.019) در بیماران مبتلا به هپاتیت B بیش از افراد سالم دیده شد. بحث : شیوع هپاتیت B در جمعیت مورد مطالعه ما از سطح جامعه پائینتر بود و بر خلاف مطالعات قبلی شغل نظامی با افزایش خطر ابتلا به هپاتیت B همراه نبوده است . با توجه به میانگین سنی نسبتا پائین افراد مورد بررسی و شرکت اغلب آنها در طرح واکسیناسیون کشوری و نیز عدم حضور بخش اعظم این افراد در زمان جنگ و مسائل مرتبط با آن کاهش شیوع ابتلا به هپاتیتهای B و C قابل توجیه است . بر اساس این مطالعه می توان گفت که در حال حاضر هپاتیت های ویروسی جزء مشکلات بهداشتی پرسنل نظامی نمی باشد.}, keywords_fa = {هپاتیت B و C ، پرسنل نظامی ارتش ، همدان}, url = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-101-en.html}, eprint = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-101-en.pdf}, journal = {Nurse and Physician Within War}, issn = {2645-3940}, eissn = {2645-3932}, year = {2012} } @article{ author = {}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {0}, Number = {0}, pages = {16-18}, publisher = {اداره بهداشت، امداد و درمان نزاجا}, title_fa = {بررسی پارامترهای میکروبی و شیمیایی نمونه‌های آب ارسالی به آزمایشگاه مواد غذایی اداره بهداشت و درمان نزاجا در سال 1389}, abstract_fa ={مقدمه: استفاده از آب شرب سالم یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر روی سلامت افراد می‌باشد. آب آشامیدنی، عاری از هرگونه میکروارگانیسم‌های بیماریزا بوده و مواد محلول در آن کم می‌باشد. هدف از این اجرای این مطالعه، تعیین کیفیت میکروبی و شیمیایی نمونه‌های آب ارسالی از یگان‌های مختلف نزاجا در سال 1389 و مقایسه آن با استانداردهای کشوری و بین المللی می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه، یک مطالعه مقطعی می‌باشد که در سال 1389 بر روی 317 نمونه آب ارسالی از یگان‌های مختلف نزاجا به آزمایشگاه مواد غذایی اداره بهداشت و درمان نزاجا انجام گردید. شاخص‌های میکروبی اندازه‌گیری شده شامل وجود/عدم وجود کلی‌فرم، ایکولای و انگل‌ها بود. شاخص‌های شیمیایی اندازه‌گیری شده شامل سختی کل، سختی موقت،PH ، عصاره خشک و کلر بود. یافته‌ها: 9/4% نمونه‌ها از نظر کلی‌فرم و 9/2% آنها از نظر ایکولای مثبت بودند. در هیچ کدام از نمونه های ارسالی انگل یا تک‌یاخته مشاهده نگردید. از لحاظ ظاهری تعداد 3/1% نمونه‌ها دارای رنگ، بو یا طعم نامناسب بودند. 6/2% نمونه‌ها سختی کل بالاتر از حد استاندارد و 8/9% آنها سختی دائم بالاتر از استاندارد داشتند. مقادیرPH کلیه نمونه‌ها در حد استاندارد بود. 4/50% نمونه‌ها دارای کلر باقیمانده کمتر از استاندارد بودند. بحث و نتیجه‌گیری: در مجموع کیفیت آب‌های مورد بررسی نسبتاَ رضایت‌بخش بود ولی به علت نزدیکی چاه‌های آب مستقر در تعدادی از یگان‌ها به چاه‌های فاضلاب، همواره احتمال آلودگی آب‌ها و تغییرات گسترده در پارامترهای میکروبی و شیمیایی آن وجود دارد، بنابراین کنترل مستمر این پارامترها از اهمیت بالایی برخوردار است.}, keywords_fa = {آب، آلودگی، نزاجا، میکروبی، شیمیایی}, url = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-104-en.html}, eprint = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-104-en.pdf}, journal = {Nurse and Physician Within War}, issn = {2645-3940}, eissn = {2645-3932}, year = {2012} } @article{ author = {}, title = {}, abstract ={}, Keywords = {}, volume = {0}, Number = {0}, pages = {19-21}, publisher = {اداره بهداشت، امداد و درمان نزاجا}, title_fa = {بررسی یک مورد طغیان گاستروآنتریت ناشی از باکتری اشرشیاکلی انتروهموراژیک O157: H7 در یکی از پادگان‌های نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال 1389}, abstract_fa ={مقدمه: یکی از سروتیپ‌های بیماریزای باکتری اشرشیاکلی، سویه انتروهموراژیک O157:H7 می‌باشد که معمولاً از طریق مصرف گوشت آلوده به انسان منتقل شده و می‌تواند منجر به اسهال خونی، سندرم همولیتیک اورمیک و پورپورای ترومبوسیتوپنیک ترومبوتیک گردد. مواد و روش کار: متعاقب طغیان گاستروآنتریت در کارکنان یکی از پادگان‌های نیروی زمینی ارتش در مرداد سال 1389، تاریخچه بیماری، اقدامات انجام شده و نتیجه آزمایشات بیماران مورد بررسی قرار گرفت. سپس نمونه‌هایی از آب آشامیدنی، یخ مصرفی در آشپزخانه، گوشت بسته‌بندی شده، گوشت چرخ شده و کباب طبخ شده نمونه‌گیری شده و در آزمایشگاه با استفاده از روش‌های کشت و آگلوتیناسیون، باکتری عامل بیماری و سروتیپ آن تعیین گردید. یافته‌ها: در این طغیان تعداد 251 نفر از کارکنان پادگان به بیماری مبتلا شدند. 3/87% این افراد در بهداری پادگان بصورت سرپایی درمان شده و 7/12% از بیماران جهت تکمیل درمان به بیمارستان منطقه‌ای اعزام شده و تحت درمان قرار گرفتند. از یکی از نمونه‌های گوشت چرخ شده و یکی از نمونه‌های کباب پخته شده، باکتری E.Coli O157:H7 جدا گردید. بحث و نتیجه‌گیری: آلودگی اولیه گوشت‌های مصرفی، حرارت دیدن ناکافی کباب در هنگام پخت و نگهداری نامناسب گوشت در سردخانه، می‌توانند مهمترین عوامل ایجاد کننده این طغیان باشند.}, keywords_fa = {اشرشیاکلی، O157:H7، طغیان، نزاجا}, url = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-103-en.html}, eprint = {http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-103-en.pdf}, journal = {Nurse and Physician Within War}, issn = {2645-3940}, eissn = {2645-3932}, year = {2012} }