مقدمه: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش تاب‌آوری بر سرمایه‌های روان‌شناختی جوانان سرباز دارای والدین طلاق گرفته ارشد نظامی ارتش در شهر اصفهان اجرا گردید. روش: طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی و شامل یک پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود که در هر دو گروه آزمایش و گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه سربازان دارای والدین طلاق گرفته ارشد نظامی ارتش شهر اصفهان در سال 1399 را در بر می‌گیرد. نمونه مورد پژوهش شامل 50 نفر از سربازان واجد شرایط بودند که با با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه کنترل (25 نفر) و آزمایش (25 نفر) تخصیص یافتند. مداخله آموزشی بر روی گروه آزمایش در مدت 45 روز و در طی ده جلسه اجرا شد و به گروه کنترل آموزشی ارائه نشد. در این پژوهش از مقیاس‌های تشخیصی سرمایه روان‌شناختی مک گی (Mac Gee)، به‌عنوان ابزاری برای سنجش اثربخشی آموزش تاب‌آوری بر سرمایه روان‌شناختی استفاده شد و داده‌های جمع‌آوری‌شده، با استفاده از روش کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که روش آموزش تاب‌آوری به‌طور معناداری در سطح 0.001P < بر افزایش سرمایه روان‌شناختی سرباز ارشد دارای والدین طلاق مؤثر است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که می‌توان از روش آموزش مهارت‌های تاب‌آوری به‌عنوان روشی کارآمد برای افزایش مؤلفه‌های سرمایه‌های روان‌شناختی در جوانان سرباز دارای والدین طلاق گرفته ارشد نظامی ارتش استفاده نمود.
