دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران ، ایران.
چکیده: (3108 مشاهده)
چکیده مقدمه: ناباروری با پیامدهای منفی فردی و اجتماعی بسیاری همراه است و زنان نابارور در معرض مشکلات سلامت روان قرار دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیل کننده تابآوری فردی و خانوادگی در رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده و سلامت عمومی در زنان نابارور بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل زنان نابارور مراجعه کننده به بخش ناباروری بیمارستان خاتم الانبیا تهران در سال 1399-1398 بود. ازطریق نمونه گیری در دسترس 361 نفر برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. مقیاس تاب آوری کانر – دیویدسون، مقیاس سنجش تاب آوری خانواده، پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده و پرسشنامه سلامت عمومی برای جمع آوری دادهها استفاده شد. از روشهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون با بهرهگیری از نرم افزار SPSS نسخه 22 برای تحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها: طبق نتایج، حمایت اجتماعی ادراک شده، تاب آوری فردی و تاب آوری خانوادگی دارای ضریب همبستگی مثبت معنادار با سلامت عمومی بودند. نتایج رگرسیون نشان داد که تاب آوری فردی در رابطه بین حمایت اجتماعی و سلامت عمومی زنان نابارور نقش تعدیل کننده دارد. نتیجهگیری: بر این اساس، میتوان سلامت عمومی زنان نابارور را با تقویت حمایت اجتماعی و تاب آوری ارتقا بخشید و از آسیبهای روانی در آنها پیشگیری کرد. کلید واژهها:حمایت اجتماعی، سلامت عمومی، تاب آوری، ناباروری
