: آکنه یک اختلال روان تنی بسیار شایع میباشد که باعث تاثیرات جسمی، روانی و اجتماعی در افراد میشود. هدف این مطالعه پاسخ به این سوال است: آیا هیجان بین شخصی میتواند در رابطهی بین استرس ادراک شده و شدت آکنه نقش واسطهایی داشته باشد. آیا شدت آکنه مستقیما با نمرات کل هیجان بین شخصی ارتباط دارد. روش کار: روش مطالعه توصیفی از نوع پیشبینی میباشد.93بیمار 15 تا50 سال دارای اختلال پوستی آکنه با روش نمونهگیری در دسترس وارد پژوهش شدند. برای شدت ابتلا از مقیاس درجهبندیGAGS استفاده شد. همچنین از پرسشنامه ی استرس ادراک شده کوهن و پرسشنامه تنظیم هیجان بین شخصی استفاده گردید.در نهایت دادهها با استفاده از رگرسیون و تحلیل مسیر مورد تحلیل قرار گرفت. یافتهها: در بیماران مبتلا به آکنه استرس ادراک شده به صورت معکوس بر تنظیم هیجان تاثیر داشته و میزان این تاثیر برابر با 27/0- و معنی دار بوده است (01/0>P). میزان رابطه استرس ادراک شده با شدت آکنه 30/0، مثبت و معنی دار است (01/0>P). علاوه بر این یافتهها تنظیم هیجان به صورت معکوس بر شدت آکنه تأثیر داشته، میزان رابطه 18/0- و معنی دار نیست (05/0<P). نتیجهگیری: هیجانات بین شخصی نقش اساسی در رابطه بین استرس و شدت آکنه ایفا می کنند. راهبردهای تنظیم هیجان در بافتار بین شخصی می تواند بر شدت استرس بر روی علائم اختلال آکنه تاثیر گذار باشد. با توجه به فراوانی این اختلال و تاثیر آن بر عملکرد اجتماعی و عاطفی افراد لزوم بررسی بیشتر جهت پیشگیری و درمان اختلال نیز امری ضروری است.
