|
اثربخشی خانواده‌درمانی ساختی بر تغییر سبک‌های مقابله با تعارض و افزایش سازگاری زوجین
|
| ابراهیم نامنتی، حسین کشاورز افشار، زهرا فرازی، حمیدرضا گلشن |
| گروه روان‌شناسی تربیتی و مشاوره، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی |
|
|
چکیده: (3652 مشاهده) |
هدف: در پژوهش حاضر اثربخشی مداخلات خانواده‌درمانی ساختی بر تغییر سبک مقابله با تعارض زوجین و افزایش سازگاری زوجین مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره شهرستان بیرجند موردبررسی قرار گرفت.
روش کار: پژوهش حاضر به صورت نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل در سال 1394 انجام شد. جامعه آماری این پژوهش زوجین مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره بیرجند بود. نمونه آماری این تحقیق را تعداد 12 زوج (24 نفر) متقاضی دریافت خدمات مشاوره خانواده تشکیل داد. نمونه انتخاب‌شده با استفاده از روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامه سبک‌های حل تعارض رحیم (ROCI-II) و رضایت زناشویی انریج بود. طرح پژوهشی طرح نیمه تجربی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. ابتدا برای هر گروه پیش‌آزمون اجرا گردیده، سپس مداخله آزمایشی خانواده‌درمانی ساختی در طی 10 جلسه به اجرا درآمد. پس از اتمام برنامه درمانی پس‌آزمون اجرا گردید.
یافته‌ها: بر اساس تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و مقایسه پیش‌آزمون و پس‌آزمون دو گروه، آموزش خانواده‌درمانی ساختی تأثیر معناداری بر سبک یکپارچه (0.733 p =)، سبک اجتنابی (0.179 p =)، سبک مسلط (0.266p =)، سبک مصالحه (0.558p =)، سبک ملزم شده (0.501p=) و رضایت کلی (74/0 p=) زوجین داشت.
نتیجه گیری: خانواده‌درمانی ساختی در بهبود و تغییر سبک مقابله با تعارضات زوجین و افزایش سازگاری و رضایت زناشویی زوجین اثربخش است. |
|
| واژه‌های کلیدی: خانواده‌درمانی ساختی، رضایت زناشویی، سبک‌های مقابله با تعارض |
|
|
متن کامل [PDF 692 kb]
(2550 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1397/12/9 | پذیرش: 1397/12/9 | انتشار: 1397/12/9
|
|
|
|
|
|
