مقدمه: با توجه به روند رو به رشد کاربرد و استفاده از منابع و مصارف صلح‌آمیز انرژی هسته‌ای و احتمال استفاده از سلاح‌های غیرمتعارف، ضرورت آمادگی پرستاران خصوصأ در بیمارستان­های نظامی در مواجهه با حوادث هسته‌ای غیر قابل انکار است. در این بین آمادگی پرستاران به عنوان کادر درمان در مواجهه با حوادث هسته­ای، نقش مهمی در کاهش عواقب خواهد داشت. لذا این مقاله با هدف آشنا کردن همکاران پرستار با چگونگی آلودگی زدایی از مصدومین حوادث هسته­ای، تدوین شده است.

روش کار: مقاله حاضر مقاله ای مروری است که از طریق مطالعات کتابخانه ای و جستجوی اینترنتی در سایت­هایSID, Google, pub med, با کلید واژه (پرستار، بحران، حوادث هسته­ای) در بین مقالات از سال­های 2000 تا 2013 انجام شده است.

یافته ها: جهت مواجهه با انبوه مصدومین حوادث هسته­ای، برنامه ریزی دقیق و آموزش­های لازم برای پرستاران جهت فعالیت مؤثر، ضروری است زیرا پرستاران اغلب اولین پاسخگویان در بحران هستند و به عنوان خط مقدم امداد و نجات محسوب می­شوند. با برنامه ریزی کافی و آموزش در اداره­ی مصدومان، آسیب­ها و مرگ و میر کاهش می­یابد. در این مقاله در مورد تریاژ مصدومین، مراحل خارج کردن لباس مصدوم، آلودگی زدایی از زخم، مخاطات، پوست سالم و اقدامات درمانی و حمایتی در مصدومین حوادث هسته­ای بحث شده است.

نتیجه گیری: آمادگی پرستاران در شناخت حوادث هسته­ای، سهم بزرگی در اداره بحران خواهد داشت. پرستار برای اینکه بتواند در مواجه با حوادث هسته­ای به بهترین نحو، نقش خود را ایفا نماید، باید دارای پایه علمی قوی و مهارت کافی بوده و قادر به گرفتن تصمیمات سریع و بیان آنها به سایر اعضای تیم باشد. لذا لازم است آموزش های لازم به طرق مختلف از جمله دوره­های باز آموزی بلند مدت و کوتاه مدت، کارگاه آموزشی و...جهت توانمندسازی پرستاران برای مواجهه با مصدوم حوادث هسته­ای ارائه گردد.