مقدمه: حضور ترکیبات دارویی در محیط­زیست تهدیدی جدی برای بشر تلقی می­شود و­ ورود این مواد به منابع آبی، سبب آلودگی گیاهان، خاک و جانوران شده و مشکلاتی را برای بهداشت عمومی ایجاد می­کند، این امر تامین تسهیلات تصفیه فاضلاب در منابع تولید این مواد را ضروری می­نماید، تا از رها ­شدن بی­رویه آن­ها در محیط­زیست جلوگیری به­عمل آید. دراین پژوهش با مرور تحقیقات انجام شده، اثرات این مواد بر محیط زیست مورد مطالعه قرار گرفته و روش­های مختلف حذف آنها بررسی شد.

روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی می­باشد و با استفاده از اسناد کتابخانه‌ای تدوین گردیده است.

یافته­ها: نتایج نشان داد آنتی­بیوتیک­ها در فرآیند تصفیه به­صورت کامل حذف نمی­شوند و در محیط باعث مقاومت میکروارگانیزم­ها می­گردند، اگرچه غلظت این مواد در آب در حد نانوگرم و میکروگرم می­باشد ذخیره شدن در بدن دام و طیور و گیاه امکان ایجاد بیماری برای انسان و حیوان را دارند. همچنین فن‌آوری نانو با راهکارهای نوین و جدید خود اظهار می‌کند که مواد با این اندازه می‌توانند به فناوری‌های تصفیه آب ارزان قیمت‌تر، بادوام‌تر و مؤثرتری منجر شوند، که با این وجود بخشی از نیازهای کشورهای در حال توسعه را می­توانند به­نوعی برآورده ‌سازند.

نتیجه­گیری: علاوه بر وجود مزایای درمانی آنتی بیوتیک­ها، مصرف بی­رویه آن ها منجر به قرار گرفتن این مواد در دسته آلاینده‌های زیست محیطی شده است. از این­رو مصرف آنتی­بیوتیک­ها کنترل دقیق و اصولی را می­طلبد.