مقدمه: افسردگی از بیماریهایی می‌باشد که از شیوع بالایی برخوردار بوده و بار زیادی را بر جوامع مختلف تحمیل می-کند. در بیمارستان‌ها، پرستاران در معرض میزان بالای استرس قرار داشته و این موضوع می‌تواند سبب بروز افسردگی در آنان گردد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی در سال 1389 و به منظور بررسی شیوع افسردگی و عوامل موثر بر آن بر روی 335 نفر از کارکنان کادر پرستاری در سه بیمارستان نظامی در تهران انجام شد. ابزار مورد استفاده، فرم کوتاه پرسشنامه افسردگی بِک (BDI-13) بود. پس از تکمیل پرسشنامه‌ها، داده‌های بدست آمده به منظور تحلیل وارد نرم‌افزار SPSS 16.0 شده و رابطه بین امتیاز BDI و سایر متغیرهای مستقل شامل جنس، سن، سنوات خدمت، سطح تحصیلات، وضعیت تاهل، بخش محل کار، و ساعات اضافه‌کاری هفتگی با استفاده از رگرسیون خطی مورد آزمون قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین امتیاز BDI در افراد مورد مطالعه 25/5 بود. 7/62% از شرکت‌کنندگان در مطالعه فاقد افسردگی بوده و 3/37% از آنان درجاتی از افسردگی را نشان دادند (7/15% خفیف، 1/10% متوسط، و 6/11% شدید). بین امتیاز BDI و جنس (P=0.003)، سطح تحصیلات (P=0.009) و میزان اضافه‌کاری هفتگی (P=0.027) یک رابطه معنی‌دار دیده شد. بین افسردگی و سایر متغیرهای مورد مطالعه، ارتباط معنی‌داری مشاهده نگردید. بحث و نتیجه‌گیری: شیوع افسردگی در پرستاران به طور معنی‌داری بیشتر از جمعیت عمومی بود.